กุฎิหลวงปู่พรหม
กุฏิหลวงปู่พรหม สร้างขึ้นเมื่อประมาณช่วงปี พ.ศ. ๒๕๐๖ – ๒๕๐๗ ตามคำบอกเล่า กุฏิเดิมของหลวงปู่พรหมเป็นตัวเรือนหลังเล็ก ๆ มีลักษณะยกสูง ๒ เมตร หลังคามุงด้วยจาก (สิเหรง) ตั้งอยู่ตรงด้านหลังของโรงอุโบสถ ต่อมาเมื่อสร้างอุโบสถเสร็จแล้ว บรรดาลูกศิษย์ต่างเห็นพร้อมกันว่ากุฏิที่พักเดิมไม่เหมาะสมเพราะทำเลที่ตั้งถูกบดบังมุมมองและทิวทัศน์ด้วยอุโบสถ ซึ่งอยู่ด้านหน้าของกุฏิ จึงได้ช่วยกันหามไปตั้งไว้ทางด้านทิศใต้ ต่อมาเห็นว่ากุฏิหลังเดิมเก่าแก่และชำรุดมากแล้วจึงได้พร้อมใจกันสร้างกุฏิหลังใหม่ขึ้นตรงที่ที่ปรากฎให้เห็น ณ ปัจจุบัน โดยต่างระดมช่างฝีมือที่มีจิตใจฝักใฝ่ในพระศาสนาและชาวบ้านช่วยกันเลื่อยไม้จากป่าซึ่งยุคนั้นป่าไม้ยังมีอุดมสมบูรณ์ ไม้ที่นิยมนำมาสร้างบ้านมีไม้มะค่า ไม้ตะเคียน ไม้หลุมพอ ส่วนหิน ทรายก็ไปขุดและขนมาจากบริเวณทางขึ้นควนธงปัจจุบัน โดยสร้างเป็นกุฏิมีลักษณะเป็นเรือน ๒ ชั้น ชั้นบนเป็นเรือนไม้มี ๑ ห้องนอน มีระเบียงยื่นออกไปทางด้านหน้า ประมาณ ๑ เมตร ชั้นล่างก่อผนังด้วยอิฐฉาบปูนมี ๑ ห้องนอน หลังคามุงกระเบื้อง ใช้ระยะเวลาก่อสร้างจนแล้วเสร็จประมาณ ๒ ปี กุฏิหลังนี้หลวงปู่พรหมได้ใช้เป็นที่พำนักอยู่ถึงวันมรณภาพ และต่อมาได้ใช้เป็นสถานที่เก็บสรีระสังขารของท่านเอาไว้เพื่อรอวันพระราชทานเพลงศพด้วย
ประเด็นธรรมตามคำบอกเล่า: หลักฐานยืนยันถึงความสมถะ ความพอเพียง ความเรียบง่ายของหลวงปู่พรหม จากศิษยานุศิษย์และผู้ใกล้ชิดเล่าว่า หลังจากสร้างกุฏิหลังนี้เสร็จใหม่ๆ ได้นิมนต์ให้ท่านไปอยู่ ณ กุฏิหลังใหม่แห่งนี้ โดยที่ไม่สู้จะเต็มใจ ท่านบอกว่ากุฏิเดิมสบายดีอยู่แล้วและเรื่องราวน่าคิดสะกิดธรรม... ในบรรดานายช่างที่ต่างระดมกันมาสร้างกุฏิหลังนี้จนสำเสร็จสมัยนั้น ปัจจุบัน (พ.ศ.๒๕๕๘) ต่างก็เข้ามาบวชและเจริญธรรมอยู่ในร่มบวรพระพุทธศาสนา เช่นนายช่างผู้วางรากฐานและขุดหลุมฝังเสา คือนายช่างจ้วน หรือนายวิชัย สุวรรณมณี ปัจจุบันคือ พระครูพิพัฒน์สังฆกิจ (วิชัย อภิวิชโย) เจ้าอาวาสวัดน้ำขาวใน และอีกท่านหนึ่งนายช่างที่มารับมือสร้างต่อ คือ นายช่างเขื้อน หรือนายสุวัฒน์ ศรีพรมทอง ปัจจุบัน คือพระครูสีลวรวัฒน์ (สุวัฒน์ อุปฺผคนฺโธ)เจ้าอาวาสวัดบ้านใหม่ ต.พังลา อ.สะเดา เหตุปัจจัยที่เกิดขึ้นคงเป็นผลด้วยบุญบารมีธรรมของหลวงปู่พรหมช่วยเสริมส่ง...มิใช่เพราะความบังเอิญเป็นแน่แท้.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น